De geschiedenis van ons kerkgebouw
 kerk met ruïne; H.Tavenier 1790
De kerk en het oude Limmen zijn gebouwd op een strandwal, die eens samen met andere strandwallen ( in een periode vanaf 2800 voor Christus) de kustlijn vormde. De eerste vermelding van de kerk te “Limbon”vinden we in het oudste goederenregister van de St. Maartenskerk te Utrecht, daterend van voor 800. Dit duidt op een woonkern van zekere omvang en maakt Limmen daarmee tot één van de oudste dorpen van Noord Kennemerland. Het ongetwijfeld houten kerkje was dus het eigendom van de St. Maartenskerk in Utrecht. Vermoedelijk is rond 1100 de houten kerk door een tufstenen kerk vervangen. Uit een registertje van inkomsten en tienden ten behoeve van een kruistocht blijkt dat de kerk van Limmen ook in 1280 nog tot het bisdom Utrecht behoorde. Van het tufstenen kerkje is weinig bekend. Door de aanwezigheid van een stuk van de oorspronkelijke westmuur in de toren en het opgraven van de vlijlaag van schelpen kon worden opgemaakt dat de kerk een uitwendige breedte had van ca. 10 m. en een lengte van ca. 28 m. Nog in de 13de eeuw kreeg het tufstenen zaalkerkje tegen de westmuur een bakstenen toren. Deze zware toren heeft kennelijk het relatief lichte tufstenen bouwwerk zodanig ontwricht, dat dit gedeeltelijk instortte. Aan de binnenzijde van de westmuur van de kerk bouwde men zware steunberen van tufsteen afkomstig van de sloop van de kerk om het overhellen van de toren tegen te gaan. De daaropvolgende algehele herbouw vond zodanig plaats dat de westmuur van de toren opgenomen werd in de nieuwe westmuur van de kerk, zodat de toren binnen de kerk kwam te staan. Deze verbouwingen moeten voor de inwoners een zware last geweest zijn. Limmen, dat in de 13de eeuw een zekere welvaart kende als stapelplaats van o.m. vis verloor dat karakter geleidelijk doordat het van het buitenwater werd afgesneden. Bovendien nam het aantal inwoners in de 14de eeuw sterk af. De laatste bouwfase van de gotische kerk vormde een vergroting van de aanvankelijke koorsluiting. Hiermee werd haar grootste omvang bereikt. Met een lengte van 49 m. en een breedte van 13,25 m. was het stellig een indrukwekkend bouwwerk. Tijdens de 80-jarige oorlog werd Limmen geplunderd en gedeeltelijk verwoest. Dit lot trof ook de kerk. Het hout van de daken werd door de Spaanse troepen gebruikt om verschansingen te maken voor het beleg van Alkmaar (1573). Na het ontzet van Alkmaar kwam de kerk in protestantse handen. De ruines werden gedeeltelijk hersteld. De huidige koorsluiting dateert uit die tijd. De overgebleven ruines aan de oostzijde werden pas in 1806 opgeruimd. Tijdens de inval van Engelse en Russische troepen in Noord Holland in 1799 zijn Bataafse tropen in de kerk gelegerd geweest. In oude kerkboeken wordt melding gemaakt van plunderingen en vernielingen. Om de kerk en toren in een goede staat te houden zijn regelmatig kostbare restauraties nodig. Zij vonden plaats in 1967/68 en 2000/2002 en hebben ervoor gezorgd dat de kerk, als enig monument van Limmen, een pronkstuk is gebleven. | ||
| terug | ||
Rond de Waterput
25-11-2024
om
19.30 uur
meer details
Kom erbij! Samen eten!
27-11-2024
om
17.30 uur
meer details
Koffieochtend
18-12-2024
om
10.30 uur
meer details
